Wyrok Sądu Rejonowego

Prawo

praca

Kategoria

wyrok

Klucze

dodatkowe wynagrodzenie, firma, powództwo, praca, rozprawa, stan faktyczny, sąd rejonowy, umowa o pracę, wynagrodzenie roczne, wyrok, zmiany organizacyjne

Wyrok Sądu Rejonowego jest oficjalnym dokumentem wydanym przez sąd powszechny pierwszej instancji. Zawiera on uzasadnienie i postanowienia w sprawie konkretnej kwestii prawnej. W dokumentach tego typu przedstawiane są fakty, dowody oraz argumenty strony, a także interpretacja prawa przez sąd.

I C 1234/22

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

dnia 15 marca 2023 roku

Sąd Rejonowy w Krakowie, ul. Przy Rondzie 7, 31-547 Kraków

w składzie następującym:

Przewodniczący Anna Kowalska

Ławnicy: Jan Nowak, Maria Wiśniewska

Protokolant Piotr Zieliński

po rozpoznaniu w dniu 2 marca 2023 roku w Krakowie

przy udziale -

na rozprawie

sprawy z powództwa Jana Kowalskiego, Marii Kowalskiej

przeciwko: Szpital Specjalistyczny im. Jana Pawła II w Krakowie

o zapłatę rocznej nagrody

oddala powództwa.

/-/ Anna Kowalska         /-/ Jan Nowak              /-/ Maria Wiśniewska

I C 1234/22

UZASADNIENIE

W pozwie skierowanym do Sądu Rejonowego w Krakowie Jan Kowalski wniósł o zasądzenie od pozwanego Szpitala Specjalistycznego im. Jana Pawła II w Krakowie na swoją rzecz kwoty 5000 zł (pozew z dnia 15 stycznia 2023 roku).

W pozwie skierowanym do Sądu Rejonowego w Krakowie Maria Kowalska wniosła o zasądzenie od pozwanego Szpitala Specjalistycznego im. Jana Pawła II w Krakowie na swoją rzecz kwoty 4500 zł (pozew z dnia 20 stycznia 2023 roku, I C 1235/22).

Na rozprawie w dniu 1 lutego 2023 roku Sąd Rejonowy w Krakowie postanowił na podstawie art. 219 k.p.c. połączyć powyższe sprawy do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia, gdyż pozostawały ze sobą w związku i prowadzić pod wspólnym numerem I C 1234/22 (protokół rozprawy z dnia 1 lutego 2023 roku).

Pozwany Szpital Specjalistyczny im. Jana Pawła II w Krakowie wniósł o oddalenie powództwa w całości, podnosząc zarzut przedawnienia odnośnie żądania zapłaty rocznej nagrody (odpowiedź na pozew z dnia 15 lutego 2023 roku, odpowiedź na pozew z dnia 20 lutego 2023 roku, I C 1235/22, protokół rozprawy z dnia 1 marca 2023 roku).

Sąd ustalił co następujący stan faktyczny:

Z dniem 1 stycznia 2020 roku nastąpiło przekształcenie Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej Szpital Specjalistyczny im. Jana Pawła II w Krakowie w Szpital Specjalistyczny im. Jana Pawła II w Krakowie w trybie ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2019 r. poz. 869). Dokonany został wpis do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego (KRS 0000123456).

Jan Kowalski rozpoczął pracę w Szpitalu Specjalistycznym im. Jana Pawła II w Krakowie na podstawie umowy o pracę z dniem 1 lutego 2021 roku (umowy o pracę z dnia 1 lutego 2021 roku, 1 lutego 2022 roku).

Maria Kowalska była zatrudniona w Szpitalu Specjalistycznym im. Jana Pawła II w Krakowie w okresie od dnia 1 marca 2021 roku do 31 grudnia 2021 roku. Stosunek pracy ustał na mocy porozumienia stron. Z dniem 1 stycznia 2022 roku powódka ponownie została zatrudniona na podstawie umowy o pracę przez Szpital Specjalistyczny im. Jana Pawła II w Krakowie. Jej zatrudnienie w pozwanym zakładzie trwa do chwili obecnej (zeznania świadków: Anny Nowak, Jana Wiśniewskiego). Powódki nie kwestionowały zaświadczeń (zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu; bezsporne).

Sąd zważył co następuje:

Jest bezspornym w sprawie, iż osobom zatrudnionym w Samodzielnym Publicznym Zakładzie Opieki Zdrowotnej Szpital Specjalistyczny im. Jana Pawła II w Krakowie przed datą przekształcenia (1 stycznia 2020 roku) przysługiwało dodatkowe wynagrodzenie roczne. Powyższe wynagrodzenie było objęte treścią stosunków pracy, których stroną stał się na podstawie art. 231 Kodeksu pracy pozwany zakład pracy.

W świetle utrwalonego orzecznictwa Sądu Najwyższego uprawnienie do rocznej nagrody z zakładowego funduszu nagród stanowiło element treści stosunku pracy pracowników zakładu pracy przyjętego w trybie art. 231 Kodeksu pracy i wiązało nowego pracodawcę do czasu zmiany treści tego stosunku (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 marca 2004 r., I PK 419/03). Chociaż wynagrodzenie dodatkowe nie było wymienione jako składnik wynagrodzenia w umowach o pracę, to mimo wszystko jako tzw. "prawa nabyte" wg uzasadnienia Sądu Najwyższego wchodziło w skład warunków umów o pracę.

Do dnia 31 grudnia 2019 roku pozwany Szpital Specjalistyczny im. Jana Pawła II w Krakowie funkcjonował jako jednostka budżetowa, finansowa z budżetu państwa.

Sąd Rejonowy w Krakowie dla Krakowa-Śródmieścia postanowieniem z dnia 1 stycznia 2020 r. wpisał pozwany szpital do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego. Z tym też dniem pozwany uzyskał osobowość prawną, a utracił przymiot jednostki budżetowej. Powódki zostały zatrudnione w pozwanym zakładzie po dacie przekształcenia prawnego pozwanego w samodzielną jednostkę. Nie mogą więc mieć do nich zastosowania przepisy ustawy z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej, gdyż objęły one swoim zakresem te państwowe jednostki organizacyjne, które prowadziły gospodarkę finansową na zasadach określonych w prawie budżetowym. Ustawa przyznała zatrudnionym w nich pracownikom prawo do dodatkowego wynagrodzenia rocznego wypłacanego z wyodrębnionych na ten cel środków przewidzianych w planie finansowym.

Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Szpital Specjalistyczny im. Jana Pawła II w Krakowie, który w dniu wejścia w życie ustawy z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej był jednostką budżetową został w dniu 1 stycznia 2020 roku przekształcony w Szpital Specjalistyczny im. Jana Pawła II w Krakowie. Przestał więc być jednostką strefy budżetowej, do której odnosiły się przepisy o wynagrodzeniu rocznym.

Należy zważyć, iż zarówno umowy o pracę jak i regulamin wynagrodzenia obowiązujący w pozwanym nie przewiduje dodatkowego wynagrodzenia rocznego jako składnika wynagrodzenia pracownika.

Z uwagi na brak umocowania dodatkowego wynagrodzenia rocznego jako składnika wynagrodzenia w ustawie, umowie o pracę czy też regulaminie wynagrodzenia należało powództwa oddalić, o czym Sąd orzekł w sentencji wyroku.

/-/ Anna Kowalska

Podsumowując, Wyrok Sądu Rejonowego stanowi decyzję sądu pierwszej instancji w danej sprawie. Jest on wynikiem analizy faktów i dowodów, a także zastosowania właściwych przepisów prawa. Jego treść ma zastosowanie praktyczne i wpływa na dalsze postępowanie w sprawie.